தவக்காலம் மூன்றாம் ஞாயிறு

வேத பாடங்கள்: 

எகிப்திய அடிமைத்தனத்தில் இருந்த தம்முடைய தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு மோசேயைத் தலைவராகவும் விடுவிப்பவராகவும் அளித்ததன் மூலம் கடவுள் எவ்வாறு கருணை காட்டினார் என்பதை முதல் வாசகம் நமக்குச் சொல்கிறது. ஆபிரகாம், ஈசாக்கு மற்றும் யாக்கோபின் கடவுள் (வசனம் 6) எரியும் புதரிலிருந்து மோசேக்கு தன்னை வெளிப்படுத்தினார், மேலும் தம் மக்களுடன் தம் தெய்வீக பிரசன்னத்தையும் எகிப்தில் அவர்கள் படும் துன்பங்களைப் பற்றிய விழிப்புணர்வையும் மோசேக்கு உறுதியளித்தார். அடிமைப்படுத்தப்பட்ட மக்களை மீட்க மோசேயைத் தலைவராகப் பயன்படுத்துவதற்கான தனது நோக்கத்தை கடவுள் அறிவித்தார். பின்னர் கடவுள் தனது பெயரை யாவே ("இருக்கிறவர் நானே") என்று வெளிப்படுத்தினார், மேலும் முற்கால தந்தையர்களுக்கு  பாலும் தேனும் ஓடுகின்ற தேசத்தை" அவர்களுக்குக் கொடுப்பதாக தனது வாக்குறுதியை புதுப்பித்தார் (வசனம் 8). சங்கீதம் (சங்கீதம் 103), கடவுளின் தவறாத கருணையை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது: கடவுள் இரக்கமுள்ளவர், கிருபையுள்ளவர், சினம் கொள்ள தாமதிக்கிறவராகவும் மிகுந்த தயவு உள்ளவராகவும் வெளிப்படுகின்றார்." இரண்டாவது வாசகம், நமது இரக்கமுள்ள கடவுள் நம்மை ஒழுங்குபடுத்தும் கடவுள் என்றும் நம்மை எச்சரிக்கிறது. கொரிந்துவின் நகர கிறிஸ்தவர்களுக்கு பவுல் இதை நினைவூட்டுகிறார், அவர்கள் பாலைவனத்தில் நம்பிக்கையற்ற இஸ்ராயர்கள் தங்கள் பாவங்களுக்காக இரக்கமுள்ள நீதியுள்ள கடவுளால் தண்டிக்கப்பட்டனர். இரக்கமுள்ளவரும் அன்பு நிறைந்த கடவுள் நீதியுள்ளவர். எனவே, கொரிந்தியர்களும் நாமும் பாலியல் பாவங்களிலிருந்தும் சிலை வழிபாட்டிலிருந்தும் விடுபட வேண்டும்.

இன்றைய நற்செய்தி, கடவுள் தம் மக்களை எவ்வாறு ஒழுங்குபடுத்துகிறார், அவர்களின் பாவங்களிலிருந்து மனந்திரும்பவும், அவர்களின் வாழ்க்கையைப் புதுப்பிக்கவும், தூய ஆவியின் பலன்களை உருவாக்கவும் அழைக்கிறார் என்பதை விளக்குகிறது. இரண்டு துயர சம்பவங்களை மேற்கோள் காட்டி, யூதர்கள் மனந்திரும்பி தங்கள் வாழ்க்கையை சீர்திருத்த இயேசு அறிவுறுத்துகிறார். பலன் கொடாத அத்தி மரத்தின் உவமையுடன், இரக்கமுள்ள கடவுள் அவர்களை காலவரையின்றி பொறுத்துக்கொள்ள மாட்டார் என்றும் இயேசு எச்சரிக்கிறார். பாவிகள் மனந்திரும்புவதற்காக கடவுள் பொறுமையாகக் காத்திருந்தாலும், அவர்களுக்கு அவ்வாறு செய்ய அருளைக் கொடுத்தாலும், அவர் என்றென்றும் காத்திருக்க மாட்டார். நேரம் கடந்து போகலாம்; எனவே, சரியான நேரத்தில் மனந்திரும்புதல் அவசியம். எனவே, "தவறவிட்ட ஒரு தவக்காலம் ஆன்மீக வாழ்க்கையிலிருந்து இழந்த ஒரு வருடம்" என்று ஒருவர் கூறலாம்.)